Het jarenlange gebruik van pesticiden zoals glyfosaat om het openbaar domein vrij te houden van onkruid, heeft een negatieve weerslag gehad op de biodiversiteit. Wilde bijenpopulaties gingen drastisch achteruit en er dreigde zelfs een bestuivingsprobleem voor de fruitteelt te ontstaan. Zeker nu op Europees vlak aangetoond werd dat dergelijke stoffen kankerverwekkend zijn, was het belangrijk te zoeken naar onschadelijke manieren om de openbare ruimte onkruidvrij te houden.

Als gemeente heb je ook een voorbeeldfunctie naar de burgers toe, dus werd bij de groendienst versneld werk gemaakt van een pesticidenvrij onderhoud. Het gemeentepersoneel kreeg de nodige opleidingen om onkruid (we spreken beter  van kruidgroei ) met andere technieken (branden, intensief borstelen, harken,...) te lijf te gaan en de noodzakelijke werktuigen werden aangekocht.

In de gemeentelijke plantsoenen werden niet langer éénjarige bloemen aangeplant, maar meerjarige soorten. Op die manier is er minder onderhoud noodzakelijk en kan de vrijgekomen werktijd worden gebruikt om het openbaar domein netjes te houden.

Ook op het kerkhof werden éénjarige bloemen vervangen door meerjarigen, werd gras gezaaid tussen de graven en worden niet langer pesticiden gebruikt.